«غاده چمران» همسر لبنانی شهید چمران، بخش‌هایی از زندگی مشترك خود با مصطفی چمران را بازگو می كند. این اظهارات تحت عنوان كتاب «نیمه پنهان ماه» به چاپ رسیده است. آنچه می‌خوانید، بخش‌هایی از این كتاب است:

پدرم بین آفریقا و چین تجارت می‌ كر د و من فقط خرج می‌كردم، هر طوری كه می‌خواستم. پاریس و لندن را خوب می ‌شناختم، چون همه لباس‌هایم را از آنجا می‌خرید.

در دیداری كه به اصرار امام موسی صدر برگزار شد، ایشان به من گفت: «ما مؤسّسه‌ای داریم برای نگهداری بچّه‌های یتیم. فكر می‌كنم كار در آنجا با روحیه شما سازگار باشد. من می‌خواهم شما بیایی آنجا با چمران آشنا شوی» و تا قول رفتن به مؤسّسه را از من نگرفت، نگذاشت برگردم.

یك شب در تنهایی همانطور كه داشتم می‌نوشتم، چشمم به یك نقّاشی كه در تقویمی ‌چاپ شده بود، افتاد. یكی از نقّاشی‌ها زمینه‌ای كاملا سیاه داشت و وسط این سیاهی، شمع كوچكی می‌سوخت كه نورش در مقابل این ظلمت، خیلی كوچك بود. زیر نقّاشی به عربی شاعرانه‌ای نوشته شده بود:

«من ممكن است نتوانم این تاریكی را از بین ببرم، ولی با همین روشنایی كوچك، فرق ظلمت و نور و حق و باطل را نشان می‌دهم و كسی كه دنبال نور است، این نور هر چقدر كوچك باشد، در قلب او بزرگ خواهد بود».

آن شب، تحت تاثیر این شعر و نقّاشی خیلی گریه كردم.

هنوز پس از گذشت این مدّت، نمی‌توانم نهایت حیرتم را در اوّلین برخورد با شاعر آن شعر و نقّاش آن تصویر درك كنم. او كسی نبود جز «مصطفی چمران»... .

معرفی الگوهایی که ایمان، علم، پیشرفت علمی و عشق و خلوص را به نسل جدید بیاموزد، می تواند انسان را در راه تکامل کمک کند و ارتقاء اینگونه معرفت ها زمینه ساز ظهور امام زمان(عج )است.

به گزارش خبرنگار سرویس زنان جهان؛ غاده چمران «همسر شهید مصطفی چمران» در مراسم مصطفای اندیشه ها گفت: در مقابل شهداء و مصطفی چمران احساس شرمندگی می کنم امروز در این لحظات برای من خیلی سخت است که خاطرات 30 سال گذشته را مرور کنم خاطراتی که از رزمندگان ایرانی در دوکوهه فاو و اهواز و ... دیدم تا خاطرات برادران رزمنده لبنان.

وی با اشاره به این که  بعد ازسی سال رزمندگان ایران و لبنان را درکنار هم دیده است افزود: این رزمندگان درآن زمان جوانانی بوند که در مناطق جنگی در ایران و لبنان، در فقر و سختی در بین توپ و خمپاره با بدترین شرایط حضوری آگاهانه داشتند.